Vertrouwensband

Hoe ontstaat een vertrouwensband? En wanneer weet je dat er een vertrouwensband is?
Een tweetal voorbeelden uit mijn praktijk als iQ Coach…
Argwaan en vertrouwen
Daar zit ik dan… Twee mensen tegenover me die al een berg hulpverlening hebben gehad. Die me argwanend aankijken. "Wéér zo een, die ons komt vertellen wat we allemaal niet goed doen".
“Wil je koffie?” wordt me gevraagd. “Heerlijk, ja graag” antwoord ik.
Zal ik eerst beginnen met mezelf voorstellen? En willen jullie daarna iets vertellen? Terwijl ik mezelf voorstel, vertel hoe ik te maken heb met neurodivergentie, welke hulpverlening er allemaal bij mij over de vloer is geweest, zie ik de duidelijke tekenen van argwaan al een heel klein beetje verdwijnen…
Een eerste ontmoeting
Een moeder vraagt ondersteuning voor haar 10-jarige dochter. Haar dochter staat niet open voor gesprekken. Niet met mij, en ook niet met andere hulpverleners.
De dochter loopt vast in vriendschappen, maar ook op school en thuis. Hierover praten lukt. Ze geeft veel wenselijke antwoorden of ze zegt “weet ik veel”.
We proberen eerst spelletjes te spelen. Geen druk, gewoon tijdens het spelletje proberen om haar te leren kennen. Dit lukt nauwelijks. De dag voordat ik kom, bouwt de spanning al op. Ze kan niet slapen. Ze wil dit niet.
We zoeken naar iets dat ze leuk vindt om te doen, zodat we niet tegenover elkaar hoeven te zitten. Dit gaat goed, maar elkaar echt leren kennen lukt ook dan niet. Ze raakt overprikkeld. Ze schreeuwt en roept dat ik weg moet gaan. Ik blijf rustig, het lijkt alsof dat haar nog bozer maakt.
Uiteindelijk ziet ze dat ik niet wegga en wordt iets rustiger. Maar op het moment dat ik weer verder ga, hoor ik haar tegen haar moeder zeggen dat ze "NOOIT meer met mij wil afspreken".
We spreken nog een enkele keer af, maar ze zegt niets. Moeder en ik spreken af dat we het hierbij laten.
Na 6 maanden probeer ik via WhatsApp een ingang te krijgen. Het lukt! We hebben contact en ze vertelt wat er leuk is en wat niet leuk is.
Present zijn volgens de PILLAR-methodiek betekent onder andere dat je het tempo van de cliënt volgt, in plaats van vast te houden aan een vast programma van een coach of moeder. Het vraagt om loslaten van verwachtingen en het bieden van ruimte.
In deze situatie bleek hoe krachtig deze aanpak kan zijn. In plaats van aan te dringen of een volgende afspraak af te dwingen, koos ik ervoor om de cliënt de ruimte te geven en de druk weg te nemen. Juist door geduldig te zijn en geen druk te leggen, ontstond er ruimte voor verbinding en begrip. Present zijn vanuit de PILLAR-methodiek: niet sturen, maar aanwezig zijn en aansluiten bij wat de ander op dat moment nodig heeft.
Soms, heel soms, is de eerste ontmoeting net alsof het nooit anders is geweest. Dan lijkt het vertrouwen er gelijk te zijn.
Wat is jouw ervaring met het opbouwen van een vertrouwensband?
Meest recente blogs
Zie andere relevante blogartikelen