
Een fluisterend ego, een fluisterende uitnodiging

Soms een fluisterend ego, soms een fluisterende uitnodiging voor meer begrip
Heb je wel eens tijdens een gesprek met een collega, familielid of maatje dat je jouw eigen gedachten hoort fluisteren ‘hier vind ik wat van’. Vervolgens ga je wachten tot de collega, familielid of maatje klaar is met zijn verhaal. Terwijl je het hele verhaal nauwelijks of tot niet hebt gevolgd, begin jij met ‘om even terug te komen op...'. Dit soort fluisterende gedachtes noemen wij nu even voor de vorm: het fluisterend ego. Ik schiet nu al in de lach omdat ik daar soms schuldig aan ben, vooral bij bepaalde familieleden of maatjes, oeps...
Daarentegen heb je vast ook wel eens meegemaakt dat je tijdens een gesprek met een collega, familielid of maatje een gedachte hoort fluisteren 'hier wil ik meer over weten of hier zie ik iets gebeuren dat belangrijk is.’ Want dit gefluister signaleert naar iets belangrijks tijdens het gesprek en nu ben je helemaal gefocust op het verhaal. Je krijgt het mee, je kan doorvragen en er ontstaat begrip vanuit je gesprekspartner. Vanuit dit begrip groeit het contact van oppervlakkig tot goed. Dit soort fluisterende gedachtes noemen wij voor de vorm: fluisterende uitnodiging voor meer begrip.
Nu kan er een vraag ontstaan: hoe maak je onderscheid tussen het gefluister om te blijven luisteren naar een ander?
Het fluisterend ego herken je snel aan de volgende thema’s: een gefluister gericht op gelijk willen hebben, in het verleden of toekomst leven, je kwetsbaarheid wegdrukken, je meer of minder voelen, je mooier voordoen dan dat je bent of snel iets persoonlijk nemen. Al deze thema’s richten zich tijdens het gesprek op jezelf in plaats van het verhaal van de persoon die voor je zit. Dus door stil te staan bij je fluisterende gedachte en de gedachte onder de loep te nemen (door bijvoorbeeld op te schrijven of te noteren) kan je erachter komen of de fluisterende gedachte vanuit je fluisterend ego komt of niet.
Hoe vaker je dit probeert te signaleren bij jezelf, hoe eerder je tijdens/na een gesprek kan herkennen of je echt aan het luisteren bent om te antwoorden of juist aan het reageren bent tijdens een gesprek. Want: ‘wanneer luisteren om te reageren overgaat in luisteren om te begrijpen, ontstaat er echt contact’.
En vanuit dat echte contact zijn er veel dingen mogelijk.
Meest recente blogs
Zie andere relevante blogartikelen