Autisme en verliefd zijn: kan dat wel?
Een half jaar geleden stond ik op het punt om naar de winkel te gaan, toen mijn zoon van 18 ineens naar beneden kwam en lichtelijk in paniek was. Hij had 4 jaar geleden een meisje leren kennen via Instagram, en ze was onderweg om hem te ontmoeten. Ze woont bijna 200 km verderop, en haar vader was bereid om ‘ even’ heen en weer te rijden.
Een verrassingsbezoek
Zoonlief heeft autisme, en zo ineens werd zijn schema van de dag omgegooid. Hij wist niet goed wat te voelen. Onzekerheid, verliefdheid, blijheid, maar ook onrust en verwarring door de spontane ontmoeting. En dan komen ook nog de vragen als: wat moet ik zeggen? Moet ik haar niet een kadootje geven? En zoja, wat dan? En waar koop ik dat? Welke kleding moet ik aan?
Ik keek hem aan, en zag zijn onrust. Geduldig probeerde ik deze onrust voor hem weg te nemen.
Samen gingen we al zijn vragen langs:
Waar hebben jullie afgesproken? Hoe laat hebben jullie daar afgesproken Heb je zelf een idee wat je zou kunnen geven?
De eerste date
Zo stonden we een tijdje in de hal, en werd hij steeds rustiger. Hij liep naar zijn kamer om zich om te kleden, en ik pakte ik de doos waar ik allerlei kaartjes in bewaar om te kunnen versturen of geven. Toen hij beneden kwam, koos hij een kaartje, schreef daar iets in, en stopte een mooie edelsteen in de envelop.
We hadden afgesproken dat hij zijn mobiele telefoon bij zich zou houden. Hij kon mij dan bellen als het niet veilig voor hem voelde, of als hij het prettiger vond als ik zou komen. Zo stapte hij op zijn fiets, keek een keer achterom en zwaaide met een grote glimlach op zijn gezicht. En ik voelde me trots en blij. Trots op mijn mooie zoon, die zoveel mooie ontwikkelingen heeft doorgemaakt en nog steeds doet. En zo blij voor hem, dat hij een echte ‘ date’ had, en vlinders in zijn buik voelde. Want hoe mooi is het om verliefd te zijn.
Het kan wèl
Verliefd zijn is daarentegen ook een van de ingewikkeldste gevoelens. En als je dan ook nog autisme hebt, kan dat voor veel verwarring en onzekerheid zorgen. Het kan zo intens voelen, dat het leidt tot ongewenste effecten, zoals slapeloosheid en hoofdpijn. In een blog van Iksimij schrijft zij: Het zit vooral in het niet kunnen plaatsen, kaderen en omgaan met gevoelens en de intensiteit daarvan, en niet zozeer in wat mensen met autisme voelen”.
We zijn nu een half jaar verder, en na de eerste ‘ date’ is de verliefdheid gebleven. Er wordt heel wat heen en weer gereisd. En als ze dan hier is, dan zie ik soms hoe het voor mijn zoon zoeken is naar datgene wat er van je wordt verwacht en waar hij behoefte aan heeft. Maar ik zie ook zijn vertrouwen en hoe veilig hij zich voelt. Hij kan zichzelf zijn, kan aangeven waar hij moeite mee heeft, en ik zie 2 jonge mensen die elkaar steeds beter leren kennen. En waar de vlinders in hun buik nog alle dagen rondfladderen.
Autisme hebben en verliefd zijn: het kan zeker wel
Meest recente blogs
Zie andere relevante blogartikelen