Jarl van Maltha

Dag Jarl, welkom.
Wat is de reden dat je lezingen bent gaan geven?

Ongeveer 9 jaar geleden, ergens in 2006, ben ik er voor gevraagd en zo is dat langzaam zo gekomen. Op een gegeven moment geef je ergens een lezing en dan willen ze dat je weer een keer terugkomt. Er zijn verschillende organisaties die mij wel eens vragen voor presentaties of lezingen: De RIBW ( Regionale instelling beschermd wonen), de NVA ( Nederlandse vereniging voor autisme), de GGZ, Stichting thuiszorg gehandicapten, maar ook moeders van kinderen met autisme of universiteiten en dergelijke.

Ik vind het heel waardevol om te doen. Omdat ik dan iets positiefs doe met mijn autisme. Autisme is toch iets waar ik vaak last van heb, en ik probeer er zo goed mogelijk mee om te gaan. Als ik dan zo’n lezing geef dan vind ik het zelf mooi om mijn verhaal te vertellen en ik help er andere mensen ook nog mee. En op het moment dat ik daar mijn verhaal vertel dan gaan de vervelende dingen van mijn autisme ook iets meer naar de achtergrond en ik vind het waardevol om andere mensen misschien wat inzichten, hoop en herkenning te kunnen geven.

Je zei net dat je vaak last hebt van je autisme. Waar loop je dan tegenaan?

Het is heel vaak moeilijk in mijn hoofd en vaak druk. Ik heb heel veel last van angsten en dwang in mijn hoofd en die nemen wel een prominente plek in. En daar probeer ik zo goed mogelijk mee om te gaan. Maar dat is dan soms lastig, zo heb ik bijvoorbeeld veel last van hoogtevrees. Maar de kunst is om er zo goed mogelijk mee om te gaan. Dus wat ik niet goed kan daar probeer ik zo goed mogelijk mee te dealen, en de dingen ik wel goed kan en waar ik talent voor heb probeer ik zoveel mogelijk te vergroten.

Je maakt ook regelmatig muziek op het podium, wat betekent muziek voor jou?

Ik ben zowieso fan van het luisteren van muziek. Ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed. Muziek luisteren geeft me heel veel kracht. Liedjes van artiesten kunnen heel veel met me doen omdat ik zo gevoelig ben. Ik componeer zelf geen muziek maar ik zing wel graag en ik schrijf ook gedichten. Iemand waar ik mee samenwerk, PM Delèfre, heeft van die gedichten weer liedjes gemaakt. Dus uiteindelijk is dat een beetje met elkaar verweven. Het is natuurlijk wel mooi dat mijn gedichten op die manier hun weg vinden in de muziek en het is leuk om daar ook mee op te treden.

Hoe helpt muziek jou bij je autisme?

Het leidt af en het verlicht ook. Als ik aan het zingen ben dan heb ik niet heel veel ruimte natuurlijk om nog daarnaast over allerlei dingen na te gaan denken. En ik wordt er ook blij van. En als mensen het dan ook mooi of leuk of goed vinden geeft dat een hele kick, zeg maar.

Denk je dat je muzikale talent te maken heeft met je autisme?

Ik zou het niet precies weten. Kijk, ik ben Jarl en Jarl heeft autisme. Ik ben natuurlijk wel een heel gevoelig persoon en dat heeft voor en nadelen. Mogelijk is het zo dat het door mijn autisme nog wat dieper gaat. Ik heb het nooit zo geanalyseerd. Maar ik ben wel staat om me goed uit te drukken, wie ik ben en hoe ik in elkaar zit, en dat kan je dan ook in gedichten doen waar dan weer liedjes van gemaakt kunnen worden.

Je schrijft dus ook gedichten. Hoe helpt dichten jou?

Dat helpt ook om de onrust in mijn hoofd wat te verminderen. Want ik heb wel eens dat ik thuis ben en dan voel ik in mijn hoofd zo’n druk en dan denk ik ‘er moet nu een gedicht uitkomen’. Door het schrijven van het gedicht ben ik en wat spanning kwijt en ten tweede kan ik nog blij zijn met het resultaat, los van of mensen het mooi vinden maar puur het stukje voor mezelf.

Zou je tot slot een gedicht voor kunnen dragen?

Van binnen en van buiten

Gedachten schieten door mijn hoofd

als snelwegen kruisen ze elkaar

een oceaan in mij bruist van emoties

zoveel komt er op mij af

zoveel te verwerken

de wereld draait,

draait door

woorden die versplinterd binnen komen

ik blijf maar denken

ze blijven hangen in mijn zijn

denken, denken tot je in de kern

tot je in het diepste van jezelf komt

brandende verlangens

over hopelijk ooit te halen doelen

die als bergen boven de mist van mijn gedachten uitsteken

mensen zien mijn ogen denken

al die prikkels keer op keer

er komt geen einde aan deze rivier van indrukken

die door mij stroomt

ik houd van het leven en stort mij op wat mijn pad kruist

denken, voelen, aanraken:

leven

iedere keer stap ik uit mijn schaduw

raak ik een regenboog aan

deze opent mijn hart

opent vele kamers

opent mijn wereld

Jarl van Maltha

Zie andere relevante blogartikelen