Autisme roept vanuit zichzelf onbegrip op

Met name mensen met autisme met een normale of hogere begaafdheid worden vaak niet begrepen, omdat hun autisme niet gezien wordt. Als je echter hier nader naar kijkt, wordt duidelijk dat het door het autisme zelf komt, dat het niet gezien wordt.

Deze zin komt wellicht nogal cryptisch over. Uitleg is dan ook op zijn plaats.

Drie kenmerken van autisme 

Drie kenmerken die bij autisme horen, vormen de basis van deze uitleg

1. Een belangrijk kenmerk van mensen met autisme met een normale of hogere intelligentie is hun intelligentie. Deze maakt dat mensen kunnen leren en zich kunnen ontwikkelen en met bijvoorbeeld een ontwikkelingsgerichte methode als de PILLAR-methodiek verder komen in hun leven.

2. Een sterk ontwikkeld vermogen bij veel mensen met autisme is de gedetailleerde waarneming. Het ligt voor de hand dat als je iets goed kunt je met name op die terreinen jezelf verbetert en je daar verder in ontwikkelt.

3. Een belangrijke leerweg in het leven is modelling. Dus anderen als voorbeeld nemen en hen nadoen. Bij autisme is modelling vaak ook een sterk ontwikkelde leerstrategie. De weg van het inzichtelijk leren is namelijk vaak anders of minder sterk ontwikkeld. Deze leerweg via inzicht vooronderstelt onder andere dat je verbanden kunt leggen tussen verschillende niveaus binnen een proces. Een gedetailleerde waarneming is echter vaak ook een segmenteerde waarneming. Dus sterk op één niveau, maar niet het grotere geheel overzien en meenemen in de observatie Dat maakt het minder vanzelfsprekend dat iemand dergelijke inzichtelijke verbanden kan leggen. Ter compensatie of als alternatief zie je dan dat andere leerwegen, beter aansluitend op iemands sterke kanten zich sterker ontwikkelen.

Kanten combineren 

Als je deze drie sterk ontwikkelde kanten met elkaar combineert, krijg je ongeveer het navolgende.

Iemand met autisme is goed in het kopiëren van gedrag, omdat het een favoriete leerweg is. Door of dankzij de sterk ontwikkelde gedetailleerde waarneming neemt deze man of vrouw gedrag van een ander tot in detail over. Hierdoor kunnen mensen, juist door hun autisme, gedrag, houding, intonatie van anderen heel goed zien en soms perfect kopiëren. Ze ervaren (leren) bovendien door hun intelligentie dat het aangeleerde gedrag succesvol is en maakt dat anderen ze serieus nemen en voor vol aanzien. Wie wil dat niet? Het lerend vermogen stimuleert dus om deze strategie vaker toe te passen.

Gevolg is dan dat het autisme verborgen ligt onder deze laag van aangeleerd gedrag. Aangeleerd gedrag dat overgenomen is en als een soort van gedragsschil om deze man of vrouw hangt. Niet eigengemaakt gedrag waar iemand zich vanuit zichzelf aan verbindt, als het ware in gegroeid is. Maar waar het autisme dus wel onder verborgen blijft.

Dit bedoel ik met mijn uitspraak waar ik mee begon. Wat misschien wel de belangrijkste boodschap is: autisme en hoe zich dit uit is vaak complex en ingewikkeld. Vermogens die vaak sterk ontwikkeld zijn bij autisme maken dat mensen overkomen als anderen zonder autisme en maken dat het autisme ongezien blijft. Daardoor zijn echter niet de gevolgen van iemands autisme op zijn of haar leven weg, maar blijft de oorzaak ongezien en daarmee het ontstaan van de problemen onbegrepen.

Het ligt dus in de aard van het autisme dat dit gebeurt.

Eigenlijk klopt de titel “Autisme roept vanuit zichzelf onbegrip op” dan niet helemaal. Beter zou zijn: “Het ligt in de aard van autisme dat het zichzelf verhult”.

Maar dat was wellicht een te cryptische titel geweest, waarvoor eerst deze uitleg nodig was om ze te begrijpen.

Zie andere relevante blogartikelen