Mijn hoofd is een miljoenenstad
Mijn hoofd is een miljoenenstad.
Zoveel gedachten en ideeën, die allemaal hun eigen weg willen gaan,
Een eigen pad wensen te kiezen.
Altijd vol met wensen en dromen, intriges en plannen,
Grootse gedachten, kleine herinneringen,
Duizendmaal duizend vonkjes in een seconde tijd,
Vechtend om mijn aandacht, nooit heb ik respijt,
Want in mijn hersenpan is het altijd druk,
Mocht ik mij kunnen focussen dan heb ik geluk,
Want veel te vaak verlies ik mijzelf,
In de maalstroom van mijn geest,
Die zwerm van openbaringen gewaarwordingen en verhalen,
Maakt dat ik wegzweef uit deze werkelijkheid,
Naar een wereld van kansen en wonderen,
En ik de tijd vergeet.
Ook al wil ik nog zo graag kunnen ordenen, en zijn als ieder ander,
Ik mis wat belangrijk is, blijf de sociale eenling en de wandelende chaoot,
Ongrijpbaar en onbegrijpelijk behalve voor mijzelf,
Duizend dingen willen doen maar de energie voor geen,
Levende in een wonderwereld, maar de echte wereld is zoveel anders dan degene die in mijn hoofd verscheen,
Ik wil normaal zijn, maar ik ben voorbestemd om buiten de gebaande paden te treden,
Te gaan waar anderen zich niet zullen wagen,
Door te denken waar anderen stoppen,
Te leiden waar niemand durft te volgen,
Het individu in de menigte,
Oog in de storm.
Maar hier binnen nooit alleen.
En daardoor nooit gezegend met enige vorm van rust.
Want het is altijd een bende vanbinnen,
Teveel, storm, chaos, willekeur, moe, onzeker maar toch handelen..
Want in het hoofd van een Asperger heerst geen vrede.
De gedachten vormen een immer verstopte snelweg in een overvolle metropool,
Waar kortsluiting eerder regel is dan uitzondering.
We zijn bijzonder, maar onbegrepen.
Want wij willen wel, maar kunnen niet.
Ons hoofd is vol, er is geen plaats.
Want ons hoofd,
Ons hoofd is een miljoenenstad.
Dit gedicht is geschreven door Alexander Ringnalda
Meest recente blogs
Zie andere relevante blogartikelen
